ตามรอยหลวงปู่เหรียญสู่ภาคเหนือ
(ตอนที่ 3 เวียงพร้าวดินแดนมหัศจรรย์)

มุ่งสู่อำเภอพร้าว

จากวัดป่าอาจารย์ตื้อ พวกเราก็เดินสู่อำเภอพร้าว ตามเส้นทางถนนสายเชียงใหม่-พร้าวที่จะต้องขึ้นเขา และลงไปในแอ่งซึ่งสภาพอำเภอพร้าวถูกโอบล้อมด้วยทิวเขา กว่าจะผ่านทิวเขาเหล่านี้ไปได้ จนถึงจุดหมายแรกก็ใช้เวลากว่า 1 ชั่วโมง จากการสังเกตดูจากโบราณสถานทำให้ประมาณได้ว่า ภายในอำเภอพร้าวน่าจะเป็นเมืองโบราณที่เจริญรุ่งเรืองมาในอดีต คงเป็นช่วงหลายร้อยปีมาแล้ว ตามทิวเขาเหล่านี้จะมีวัดเก่าแก่ตั้งอยู่มากมาย แต่ปัจจุบันกลับเป็นอำเภอที่สงบเงียบ ทิวเขาเหล่านี้ครูบาอาจารย์ในสายหลวงปู่มั่น ล้วนแต่เคยมาออกวิเวกแล้วทั้งสิ้น

พอผ่านทิวเขาสัมผัสพื้นราบของอำเภอพร้าว เราก็เห็นทางแยกไปสู่วัดดอยแม่ปั๋ง และดอยแม่ปั๋งซึ่งมีเจดีย์ของหลวงปู่แหวน สุจิณฺโณ กับหลวงปู่หนู สุจิตฺโต แทรกอยู่ท่ามกลางยอดไม้ ผ่านไประยะหนึ่งก็จะพบ วัดเจติยบรรพต บ้านโหล่งขอด ซึ่งพระอาจารย์ที่มาด้วยกันเล่าว่า วัดนี้ตั้งอยู่ใกล้ๆ กับบริเวณที่หลวงปู่ขาว อนาลโย ท่านได้รับผลสำเร็จสูงสุดในพระพุทธศาสนา (ปฏิเวธ) จบภพจบชาติ ณ สถานที่นี้ครับ

วัดป่าอาจารย์มั่น บ้านแม่กอย อ.พร้าว จ.เชียงใหม่


ทางเดินจงกรมหลวงปู่มั่น

และเราก็ถึงจุดหมายแรกในอำเภอพร้าว คือที่วัดป่าอาจารย์มั่น วัดแห่งนี้หลวงปู่มั่นเคยมาจำพรรษา โดยมีหลวงปู่เจี๊ยะ จุนฺโท เป็นพระอุปัฏฐาก มีอนุสรณ์ก็คือทางเดินจงกรมของหลวงปู่มั่น ที่นำอิฐโบราณมาปูเป็นสัญลักษณ์


พระบูรพาจารย์เจดีย์

ในปี พ.ศ. 2481 หลวงปู่เหรียญได้รับมอบหมายจากหลวงปู่มั่น ให้มาจำพรรษาที่สำนักสงฆ์บ้านแม่กอย ( ต่อมาคือวัดป่าอาจารย์มั่น ) เป็นเวลา 1 พรรษา

ในปัจจุบันมีถาวรวัตถุที่สำคัญ คือ พระเจดีย์บูรพาจารย์ กับกุฏิหลวงตามหาบัว ญาณสมฺปนฺโนที่ท่านได้มาพักตอนที่ทางวัดถวายผ้าป่าช่วยชาติ

ในการเดินทางครั้งนี้ยังได้รับการอนุเคราะห์จากพระอาจารย์วิชิต โสภโณ เจ้าอาวาส ท่านได้เมตตานำทางไปยังสถานที่ต่างๆ ในอำเภอพร้าวอีกด้วย ตอนที่พวกเราอยู่ที่วัด โยมได้นำน้ำเสาวรสมาเลี้ยง ชื่นใจมาก
     

 

**************